Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2008

"πιστεύεις?"..."πιστεύω πως ονειρεύομαι"



"Νάμουν του στάβλου έν' άχυρο,

ένα φτωχό κομμάτι..."




Πέμπτη 26 Ιουνίου 2008

"θα σέρνω... τη μουσική σου μέσα στα χαλάσματα..."



"Είμαστε κάτι ξεχαρβαλωμένες κιθάρες.
Ο άνεμος όταν περνάει, στίχους,
ήχους παράξενους ξυπνάει στις χορδές
που κρέμονται σαν καδένες…”
Καρυωτάκης





Ὅταν ἔχει φεγγάρι, μεγαλώνουν οἱ σκιὲς μὲς στὸ σπίτι,
ἀόρατα χέρια τραβοῦν τὶς κουρτίνες,
ἕνα δάχτυλο ἀχνὸ γράφει στὴ σκόνη τοῦ πιάνου
λησμονημένα λόγια - δὲ θέλω νὰ τ᾿ ἀκούσω.
Σώπα…”
Ρίτσος

Τετάρτη 4 Ιουνίου 2008

Παλιά βιομηχανικά κτίρια που ζητάνε βοήθεια...



Ερχεται η φύση κάποτε
και φροντίζει το τραύμα...





κι οι μνήμες στροβιλίζονται
στην καρδιά του παρελθόντος
και το γερασμένο σώμα
αφήνεται στα χέρια της να γείρει...





Είναι όμως φορές που η φύση θυσιάζεται...
και το τεράστιο οικοδόμημα
σαπίζει με τα χρόνια, χωρίς σεβασμό

Μικρό αφιέρωμα στο περιβάλλον

Πέμπτη 8 Μαΐου 2008

Φουντάραμε καραμοσάλι στο ποτάμι...




"Φύγε! Εσέ σου πρέπει στέρεα γη.
Ηρθες να με δεις κι όμως δε μ' είδες
έχω απ' τα μεσάνυχτα πνιγεί
χίλια μίλια πέρ' απ' τις Εβρίδες..."





(οι φωτογραφίες δυστυχώς δεν είναι δικές μου)

Σάββατο 3 Μαΐου 2008

"Μαγικά, μαζικά, όλα ήρθαν, όλα φεύγουν..."

Τον στίχο τον διάβασα σήμερα σ'ενα βιβλίο που δε συγκράτησα τ' όνομά του. Συγγραφέας του, η Χαριτίνη.

Δευτέρα 7 Απριλίου 2008

Και μεις, που κάμαμε πετσί την καραβίσια βρώμα...



"Τρελός Μουσώνας ράγισε μεσονυχτίς τα ρέλια.
Στο χέρι σου χλωρό κλαρί, χαρτί κι ένα φτερό.
Τέσσεροι κάμανε καιροί τα ρούχα σου κουρέλια.
Να σε σκεπάσω θέλησα, γλιστράς και δε μπορώ..."

Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2008

Πισω απο το συρματοπλεγμα





Απομονωση.
Και ομως εγω που το φωτογραφισα ενοιωσα στη φυλακη πισω απο το συρματοπλεγμα.
Εκεινο παλιωνει βλεποτνας καθε μερα την ανοιχτη θαλασσα.

Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2008

Θα επιμένεις


Όσο ψηλά κι αν ανεβείς εδώ θα παραμένεις.

Θα σκοντάφτεις και θα πέφτεις εδώ μες στα χαλάσματα

χαράζοντας γραμμές

εδώ θα επιμένεις δίχως βία

χωρίς ποτέ να καταφύγεις στη βολική απόγνωση ποτέ στην περιφρόνηση

κι ας έχουν σήμερα τη δύναμη εκείνοι που οικοδομούνε

ερημώσεις ...


Άρης Αλεξάνδρου