Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2007

Λιώνοντας Μόνος...



Τι άρωμα, τι μέθη αυτή η λιακάδα
τα μάτια πριν τυφλώσει η σκοτεινιά
και πονεμένοι θρήνοι απ' τον Καιάδα
δώσουν στον θάνατο άσχημη θωριά.
Πως ξεψυχώ και λιώνοντας μόνος μου
αγκομαχώ, βουτώ στο σκοτάδι
τι σιωπηλό, πεθαίνοντας μόνος
εγώ και το φως
Θάνος Ανεστόπουλος
Διαφανα Κρίνα

Δεν υπάρχουν σχόλια: